TANELEMEK g. f. Taneli bir şeyin tanelerini ayırmak: Narı, üzümü, mısırı tanelemek.

—Fişekç. Karabarut parçalarını tanelere ayırmak.

—Kim. müh. Tane durumuna dönüştürmek.

—Metalürj. Arıtma cürufu içinde kalan metali öğütme ve ayıklama yoluyla ayırmak.

—tanelenmek dönşl. f., edilg. f. Bir şeyden söz ederken, tanelere ayrılmak, ufalanmak; tane bağlamak.