TANRILAŞMAK gçz. f. Bir kimse söz konusuysa, yücelmek, tapılacak kadar sayılmak, sevilmek, hayranlık uyandırmak ya da kutsal sayılmak; ilahlaşmak.
tanrılaştırmak ettirg. f. Bir kimseyi tanrılaştırmak, onu Tanrı gibi görmek, kutsal saymak: Eski Romalılar imparatorlarını tanrılaştırıriardı.
Kaynak: Büyük Larousse