TANSİF a. (ar. nışftan tansif). Esk. iki eşit parçaya bölme.
—Esk. geom. Ortaylama. || Tansifi zaviye,
bir açının ortayını çizme; pergel ve cetvelle açıyı iki eşit parçaya bölme.
—Giy. Bir tür tülbent. (Bu tülbentten yemeni, yastık yüzü, uçkur, yazma, namaz bezi vb. yapılırdı.)
Kaynak: Büyük Larousse