TAPALAMAK g. f. Bir şeyi tapalamak, ağzını tapalamak, tapayla kapamak; tıpalamak: Şişeleri tapalamak.

—Metalürj. Bir boşluğu (maça başı yöresinde, dövülmüş parçanın ardında) doldurmak amacıyla kumu belli bir yere sıkıştırmak. || Bir döküm potasının tapasını küçük darbelerle kaldırmak ve aşağı indirmek.

♦ tapalanmak edilg. f. Ağzı tapayla kapatılmak, tıpalanmak.