TAPİR a. (tupi dilinde tapira).
1. Burun ve üst dudak bölgesi çok hareketli kısa bir hortum biçiminde uzamış olan ve ön ayaklarında 4, arka ayaklarında 3 parmak bulunan, Tapirus cinsinden toynaklı memeli hayvanların ortak adı. (Tapirgiller familyasının örnek tipi; Ceratomorpha alttakımı.) [Bk. ansikl. böl.]
2. Hint tapiri, maibanın eşanlamlısı.

—Tıp. Tapir dudağı, anormal biçimde çıkıntılı üst dudak; dölyatağının ileriye doğru uzanmış üst parçası.

—ANSİKL. Tapirler tıknaz gövdeli, kısa ve kalın bacaklı, kalın derili, çok kısa kıllı hayvanlardır. Su kaynaklarının yakınında küçük sürüler halinde yaşar ve yalnız etçil beslenirler Biri Güney-doğu Asya’da, üçü Tropikal Amerika’da olmak üzere dört türü bilinmektedir. En irisi hint tapiri ya da maibadır (Tapirus indicus); bunun uzunluğu 2 m, cıdağıda yüksekliği 1 m, ağırlığı 300 kg gelir; soyu tükenmek üzeredir. Daha ufak olan amerikan türlerine, pinçak (T. pinchaque) hariç, bütün tropikal bölgelerde rastlanır; en küçükleri olan, kara yünsü tüylü pinçak ise yalnız And dağları bölgesinde Kolombiya'dan Ekvador’a kadar uzanan yerlerde bulunur.