TAREM a. (fars. tarem). Esk.
1. Çardak.
2. Kümbet, kubbe: "O tdrem felekten de beter gibi i Meh üstünde konmuş kebuter gibi" (Nedim, XVIII. yy.).
3. Dam.
4. Gökyüzü.
5. Taremi ahzar, taremi firuze-fam, taremi nilgün, gök, sema. || Taremi carüm, dördüncü cennet. || Taremi pak, cennet.