TAŞİKARDİ a. (fr. tachycardie). Patol.
1. Kalp ritminin dakikada en fazla 90 olan normal atım sayısını aşması. (Bk. ansikl. böl.)
2. Karıncıküstû paroksistik taşikardi. işlevsel taşikardi. (Eşanl. BOUVERET HASTALIĞI.) || Kulakçık taşikardisi, TAKİSİSTOLİ ya da TAŞİSİStOLİ'nin eşanlamlısı.

—ANSİKL. Taşikardinin birçok tipi vardır.
1. Sinüs taşikardisi. Kaynağı sinüs olan ve dakikada 100 atımı aşan bir taşikardidir. Fizyolojik olabildiği gibi (çaba, hareket, heyecan, gebelik) yapısal da olabilir ve her bakımdan sağlıklı, ama şinirli ya da heyecanlı kişilerde, dinlenme halinde bile görülebilir. Kalp hastalıklarında, bir yetersizliğin ortaya çıkacağına işaret olarak belirebilir. Nihayet tamamen kalp dışı bir hastalıkta (hipertiroidi, kansızlık) ve ateşli durumda da görülebilir.
2. işlevsel taşikardi. Paroksistik bir taşikardidir. Karıncıküstû paroksistik taşikardi ya da Bouveret hastalığı, bir reantre devresi yaratan karşılıklı ritimden ileri gelir. Bu devre kulakçık-karıncık düğümünün içinde bulunabildiği gibi, anatomik yedek bir yol da izleyebilir (Kent demeti, Mahaim ya da James lifleri).
Taşikardi nöbeti birdenbire başlar, yankıları çok çeşitlidir: çarpıntı, bazen ileri derecede heyecanla birlikte fenalık duygusu, hatta anjini andıran göğüs ağrıları. Nöbetin süresi birkaç dakikadan birkaç saate kadar değişebilir. Bitimi anidir ve çoğunlukla buna bir fazla işeme krizi eşlik eder. Tedavi, nöbetin ağırlığına göre, vagus üzerine yapılan basit manevralardan elektrik şokuna kadar değişik yöntemlere dayanır.
3. Karıncık taşikardisi. Her an, öldürücü olabilen bir kulakçık fibrilasyonuna dönüşebilir. Genellikle önceden hasta olan bir kalpte baş gösterdiğine bakılırsa miyokart enfarktüsü, süreğen koroner yetersizliği, ağır kalp yetersizliği olan hastaların buna dayanması çoğunlukla zordur. Nöbetlerin, hastane içinde tedavisinde damar içine aritmiyi önleyici ilaçlar şırınga edilmesine ya da elektrik şokuna başvurulur. Önleyici tedavi ise, ağız yolu ile sürekli aritmi önleyici ilaçlar verilmesine dayanır.