AKİNETİK, sıf. (fr. akinâtiçue). Nörol. 1. Akineziye yakalanmış hastaya denir; akinezi ile ilgili.
2. Akinetik kriz, saranın bir şekli, ("küçük sara” ve “amiyotonik küçük sara” adıyla da anılır.) [Bk. ansikl. böl.] —Biyol. Akinetik bölünme, hücrelerin mi- tozdan başka bir yöntemle doğrudan doğruya bölünmesi. (Eşanl. AMİTOZ.)
Toksikol. Bir kası ya da bir organı hareketsizleştiren maddeye denir. (Dijitalin kalp için akinetik bir maddedir.) —ANSİKL. Nörol. Akinetik kriz, kas tonu- sunun birdenbire, çok kısa bir süre (bir saniye kadar) duraklamasıyla kendini belli eder ve tüm vücudun çökmesine, hatta düşmeye neden olur; bazen tam olmaz, başın vücut üzerine düşmesiyle sınırlı kalır. Her amiyotoni, elektro-ansefalogramda tek ya da çok sivrili dalgalar şeklinde görülür.