TAVALİ çoğl. a. (ar. (alir'in çoğl. tavali’). Esk. Kısmetler, talihler.

—Tasav. insanın gönlünde Tanrı adlarının birbirinin ardı sıra görünüş alanına çıkması. (Söyleşi bir durumda bir nur niteliğinde olan Tanrı adlarıyla insanın gönlü ışıyıp aydınlanır ve tüm kötülüklerden arınır. Kişinin içine kapanarak Tanrı adı olan bu nurları seyre dalması bir ibadet sayılır.)