TAVİLE sıf. (ar. (av/7'in dişi. (avile). Esk. Uzun.

—Esk. zool. Tavilet-ül-ercül, bacakları uzun olan; devekuşu, leylek vb. kuşlar.

♦ a.
1. iplerle birbirine bağlanmış hayvan katarı.
2. Otlamaya bırakılan hayvanın ayağına bağlı ip.
3. Tavla, at ahırı.

—Kur. tar. Tavile kâtibi, Has ahır’ın yazı işlerini yürüten görevli.