TECERRÜT a. (ar. cered'dan tecerrüd). Esk.
1. Çıplak olma, soyunma.
2. Her şeyden uzak olma.
3. Bekâr kalma, evlenmeme.
4. Tecerrüt etmek, soyunmak; bütün insanlardan ve her şeyden uzak kalmak, soyutlanmak.
5. Tecerrüdi evrak, yaprakların dökülmesi.

—Tasav. Salikin kendisini Tanrı dışındaki her şeyden (masiva) soyutlayarak yalnız Tanrı'ya yönelmesi.