TECESSÜM a. (ar. c/sm'den tecessüm). Esk.
1. Boyut kazanma, cisimlenme.
2. Belirme, görünür olma.
3. Göz önünde canlanma.
4. Tecessüm etmek, söz konusu bir şeyse, zihinde canlanmak, belirmek, boyut kazanmak: Annesinin hayali gözünün önünde tecessüm ediyordu.
5. Tecessümi hayal, düş görme.