TECRİT a. (ar. cerecfden tecrid).
1. Bir tarafta tutma, ayırma: Bir kimseyi bir gruptan tecride çalışmak.
2. Tecrit etmek, bir kimseyi ya da şeyi, öteki kimselerden ya da şeylerden ayırmak, bir kenara koymak.

—Esk. Soyma, soyulma.

—Ask. Güvenlik güçlerinin ya da askeri kuvvetlerin, ilerde girişecekleri bir harekât (saldırı, arama, tahrip, keşif vb.) için, bir bölgeyi, bir kentin bir bölümünü, bir köyü vb. boşaltması.

—Ed. Arap abecesindeki noktasız harfleri (elif, ha, dal, ayın vb.) kullanarak şiir yazma. (Eşanl. HAZF.)

—Şairin kendisini üçüncü bir kişi gibi gösterip seslenmesi. (Orn. "Ey Nedim, ey bülbüli şeyda niçin hamuşsun" [Ey Nedim, ey çılgın bülbül, niçin suskunsun] [Nedim].)

—Esk. fiz. Yalıtım, izolasyon.

—Fels. SOYUTLAMA'nın eşanlamlısı.

—Fizyol. Duyumsal tecrit, dış dünyadan gelen uyarıların ancak çok küçük bir kısmını algılayabilecek koşullar altında tutulan kişinin durumu.

—inş. YALITIM'ın eşanlamlısı. || Tecrit etmek, YALITMAK'ın eşanlamlısı.

—Psik. AYIRMA’nın eşanlamlısı.

—Tasav. Gönlü dünya bağlılığından sıyırarak tümüyle Tanrı sevgisine adama. || Ehli tecrit, dünyadan el etek çekmiş dervişler kesimi.

—Net. Bir salgın hastalık sırasında bulaşıcı hastalığa yakalanmış hayvanlan, sağlıklı hayvanlarla hiçbir temasta bulunma
yacak biçimde bir yere kapatmayı öngören sağlık önlemi.