TECRÜBE a. (ar tecribe'den).
1. Bir şeyi yaparak, yaşayarak kazanılan bilgilerin tümü; deneyim: İş tecrübeniz var mı? Bu konuda tecrübesi çok fazladır. Tecrübelerime dayanarak, hata ettiğinizi söyleyebilirim.
2. Bir şeyin niteliklerini, bir kimsenin yeteneklerini sınama; bunu anlamak için yapılan işlem; deneme, deney: Tecrübe uçuşu.
3. Bir şeyi, bir kimseyi tecrübe etmek, sınamak; denemek. || Tecrübe tahtası olmak, üzerinde birçok denemeler yapılmak. || Tecrübe tahtasına çevirmek, bir kimseyi ya da bir şeyi başarısızlıkla sonuçlanan birçok deneye konu yapmak. || Tecrübe tahtasına dönmek, art arda yapılan birçok başarısız deneye konu olmak. || (Bir konuda) tecrübesi olmak, o konuda önceden edinilmiş bir bilgisi bulunmak.
Kaynak: Büyük Larousse