TEESSÜF a. (ar. esef den teessüf).
1. Esk. Acınma, eseflenme, yerinme.
2. Teessüf ederim, kötü ya da kırıcı bir davranışta bulunanlara “yazıklar olsun" anlamında söylenen kınama sözü. || Teessüf etmek, üzülmek, acımak, yerinmek.