TEFE a. (ar. daffa'dari). Tekst.
1. Dokuma tezgâhlarında, tarağı taşıyan ve her atkı geçişinde salınım hareketiyle atkıyı dokunmuş bölüme sıkıştıran ağaç ya da metal parça
2. Tefe desteği, el dokuma tezgâhlarında, tefeyi taşıyan yatay üst travers. I| Tefe kaplama tahtası, bir dokuma tezgâhında, tefenin alt bölümünü oluşturan travers. || Tefe kolu, el dokuma tezgâhlarında, tefenin, tarağı kaplayan ve düşey olarak tutan traversi. || Tefe mesnet noktası, alt bölümlerinden yatay bir milin çevresine eklemlenmiş ve tezgâhın krank miline tespit edilmiş bir biyel yardımıyla almaşık bir salınım hareketi yaparak tefeyi destekleyen düşey iki metal parçadan her biri. || Tefe tokmağı, takanın, dokuma tezgâhı mekiğine dayandığı bölümü. || Nakış tefesi, kursları, dokunan kumaşın enine göre sınırlanmış belli sayıda mekik taşıyan bir tefeden oluşan makine (Böyleca gerekli miktarda atkı ipliği kullanarak dokumalar üzerinde çeşitli nakış etkileri elde edilebilir)

—Esk. giy. Tefe başı, sırma işlemeli kadın giysisi.

—Güz. sant. Yirmi altın varaktan oluşan paket. (On altın varaktan meydana gelen paketlere de deste deniyordu.)