TEFENNÜN a (ar fenn'den tefennüh). Esk.
1. Bilim ya da sanatta bilginin en üst noktasına erişme, her şeyi bilme, öğrenme.
2. Konuşma ya da tartışmada çeşitli üslup ya da iddialara başvurma, çeşitli biçimde söz söyleme.
3. Tefennün etmek, eylemek, bilimleri öğrenmek.