TEFTİŞ a. (ar. fefş'ten teftiş).
1. Bir işin, bir görevin gereği gibi yürütülüp yürütül- mediğini anlamak için yapılan araştırma; denetleme.
2. Teftiş etmek, bir kimsenin, bir topluluğun görevini yerine getirip getirmediğini resmi yolla araştırmak; kontrol etmek, denetlemek. || Teftiş kurulu, denetleme kurulu.
—Esk. Müfettiş, teftiş eden görevli.
—ida. huk. Kamu hizmetinin yasalara ve hizmetin gereklerine uygunluğunu sağlamak amacıyla yetkili kişi ve kurul tarafından yapılan denetleme.
Kaynak: Büyük Larousse