TEHİR a. (ar. fe’h/ğ. )
1. ileri bir tarihe bırakma, erteleme, geciktirme.
2. Gecik me, rötar: Tren saatindeki yarım saatlik tehir, işi kaybetmemize neden oldu.
3. (Bir şeyi) tehir etmek, ertelemek, gec'ktirmek.

—Huk. Tehiri icra, yargı kararlarının yerine getirilmesinin ertelenmesi. ( İCRA, İnfaz.)