TEKARUN a (ar (cam’dan tekârün). Esk. Birbirinin yanına gelme, yanaşma.

—Esk. ed. Tekarun fi'l-hayal ya da tekanjnı hayali, aralarında ilişki bulunan sözcüklerin düşüncede birbirini çağrıştırması. (Örn. kâğıt-kalem-kalemtıraş vb.)