TEKDÜZELİK a
1. Seste ritimde ya da ses tonunda ve sesin iniş çıkışlarında hiçbir değişiklik, çeşitlilik göstermeyen şeyin niteliği; monotonluk: Okuyucunun sesindeki tekdüzelik son derece ilginç olan metni dinlenmez hale getirdi.
2. Hiçbir değişiklik, çeşitlilik göstermeden aynı biçimde yinelenerek sürüp giden şeyin niteliği; monotonluk; yeknesaklık: Günlük yaşamın tekdüzeliğini, okuyarak gidermeye çalışıyordu.

—Mat. çözlm. Bir fonksiyon'un ya da bir dizinin tekdüze olma niteliği.