TEKELCİ sıt.
1. Bir tekel kuran, bir tekeli elinde tutan ve bunu kabul ettiren kimse ya da topluluk için kullanılır; inhisarcı: Tekelci bir sanayi kuruluşu.
2. Bir şeye tek başına sahip olma, benimseme, yayma yanlısı olan kimse; bu kimseye özgü tutum ve davranış için kullanılır.

♦ a. Tekel görevlisi.

—ikt. Bir tekel kuran, bunu elinde tutan ve kabul ettiren bir kişi ya da grup için kullanılır, monopolcü: Tekelci bir sanayiciler grubu.