TEKELLÜM a. (ar. kelam'dan tekellüm). Esk.
1. Konuşma, söyleme.
2. Tekellüm etmek, konuşmak, söylemek.

—Ed. Saz şairlerinin aynı uyağı kullanarak birbirlerıyle giriştikleri şiir yarışması, atışma.

—Folk. Mezar taşı üzerine ölünün kendi ağzındanmış gibi yazılanlar.