TEKİN sıf.
1. içinde kimse bulunmayan, boş.
2. Tehlikelerden uzak, huzurlu, sakin: Gecelemek için tekin bir yer aradık.
3. Tekin değil, cin, peri vb. doğaüstü güçlere bağlı olarak tehlikeli, uğursuz sayılan yer ya da zaman; kendisinde doğaüstü güçler bulunduğuna, bu güçle kötü işler yapabileceğine inanılan insan ya da hayvan için kullanılır: Gecenin tekin olmayan saatlerinde, tekin olmayan sokaklarda dolaşmak. O sakat kızla uğraşmayın, tekin değildir.