AKORT,
1. Müzikte kullanılan sesleri doğru olarak vermesi için bir çalgıda yapılan düzenleme. (Bk. ansikl. böl.).
2. Birden çok çalgının yer aldığı topluluklarda, çalgıların, aynı adı taşıyan perdelerinin aynı frekansı verecek duruma getirilmesi.
3. Birden çok çalgının yer aldığı topluluklar için, temel alınan sesin (la) frekansı. (Bk. ansikl. böl.) || Akort anahtarı, çalgıları (piyano, org vb.) akortlamada kullanılan araç. || Bir çalgıyı akort etmek, AKORTLAMAK’ın eşanlamlısı. || Bir kimseyi akort etmek, ona haddini bildirmek: Kafamı kızdırma, şimdi akort ederim seni (arg.). || Akort tutmamak, sözko- nusu bir çalgı ise,burguları bozuk oldu ğundan akortlanamaz durumda olmak. || Akort yapmak, toplu seslendirmede.sa- bit sesli bir çalgının vereceği la sesine göre, çalgısını akortlamak. |[ Akordu bozuk, akortsuz çalgı için kullanılır; davranışları tutarsız ve yaptığını bilmeyen kimseye denir (arg.).
ANSİKL. Müz. Her çalgının akordu, ses veren öğelerinin görece yüksekliğini değiştirir. Çalgılar, tellerin ya da derinin (timpani gibi vurmalı çalgılarda) gerginliği, borunun uzunluğu (üflemeli çalgılarda) azaltılarak ya da artırılarak akortlanır.
Kaynak: Büyük Larousse