TELAFFUZ a. (ar. telaffuz).
1. Söyleniş: Bir harfin telaffuzu. Telaffuzu aynı, anlamları farklı iki sözcük.
2. Bir kişinin, bir dildeki sesleri çıkarma, söyleme biçimi; söyleyiş: Telaffuz güçlükleri. Güzel bir telaffuzu var.
3. Telaffuz etmek, sesleri çıkarmak; dile getirmek, söylemek.
Kaynak: Büyük Larousse