TELMİH a. (ar. telmih)
1. Bir sözde açıkça belirtilmemiş bir noktayı dinleyenin kavramasını sağlayacak ipucu, ima.
2. Telmihte bulunmak, bir şeyi üstü kapalı biçimde söylemek.

—Ed. Bir metinde okura bildiği bir olayı, konuyu, kişiyi, sözü, şiiri vb. anımsatma. (Örn. ' Gökyüzünde Isa ile / Turdağı'nda Musa ile / Elimdeki asa ile / Çağırayım Mevla'm seni" [Yunus Emre]. Burada İsa' nın göğe çekilmesine, Musa'nın Tur dağında Tanrı ile konuşmasına ve asası ile gösterdiği mucizelere telmih vardır.)