TEMCİT. a. (ar. mecd' den temcid, ululama).
1. Üç aylar denilen recep, şaban ve ramazan boyunca sabah ezanının ardından minareden okunan ve Tanrinın ululuğunu belirten dua.
2. Temcit namazı, sabah namazı. || Temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp öne sürmek, aynı konudan usandıracak kadar sık söz etmek. || Temcit yemeği, sahur yemeği.

TEMCİT a Müz. Cami müziği formlarından biri. (Temcit arapça ve kısa güftelidir. Zakiri Haşan Efendi'nin ırak makamında ve durak evferi usulünde bir temcidi vardır.)