TEMCİN a. (ar. medine'den temdin). Esk.
1. Uygarlaştırma, çağdaşlaştırma.
2. Temdin etmek, uygarlaştırmak: "işgal ettikleri havaliyi, ... çarçabuk temdin edip dümdüz ettikten sonra dar bir müdafaa hattı tutacaklar..." (Y. K. Beyatlı).
Kaynak: Büyük Larousse