TEMEDDÜN a. (ar
medine'den temeddün). Esk.
1. Uygarlaşma, medeni olma:
"Diğer mekteplerden yetişen ahrâr ekseriyetle..., harsden ziyade temeddüne. Türk hayatından ziyade Irenk kitabına kapıldılar" (Y. K. Beyatlı).
2.
Temeddün etmek, uygarlaşmak.
Kaynak: Büyük Larousse