TEMESHÜR a. (ar. maskaradan te- mesf}üf). Esk.
1. Maskaralık etme.
2. Alay etme, dalga geçme: "Bütün bu istiskaller muhterem üstadın nazarında cemiyeti muhitenin şayanı temeshür anâsırına karşı kazanılmış birer muzafferiyet kıymetinde idi" (Cenap Şahabettin).