TEMVİH a. (ar. mâ”dan temvih). Esk.
1. Sulandırma, su katma.
2. Haksızı, haklı gösterme.
—Ed. Divan edebiyatında edebi sanatlara başvurarak sözü süsleme.
—Esk. kim. Başka madenden yapılmış bir eşyayı, altın ya da gümüş suyuna batırma.
Kaynak: Büyük Larousse