TENASÜP a. (ar. nısbet'ten tenasub) Esk
1. Birbirine yakışma, uyma, uygunluk oranı.
2. Tenasübı aza. bedendeki organların birbirine uygunluğu || Tenasübi elfaz, sözcüklerin birbirine uygunluğu.
—Ed. -
MURAATI NAZİR
—Esk. mat. Sayılar arasındaki oran.
Kaynak: Büyük Larousse