TENHA sıt (fars tenhâ)
1. Geçici ya da sürekli olarak pek az kimsenin bulunduğu bir yer için kullanılır; ıssız: Kötü hava nedeniyle caddeler ne kadar tenha. Tenha bir sokak
2. Esk. Yalnız, tek
3. Tenha kalmak, yalnız kalmak (esk.)

♦ a. Tkz. Issız, tenha yer: Tenhada buluşmak.