TENKİL a. (ar nıkl'den tenkil) Esk
1. Herkese örnek olacak bir ceza verme.
2. Düşmanı zararlı kimseleri topluca ortadan kaldırma; tepeleme
3. Uzaklaştırma, koyma.
4. Tenkil etmek, şiddetle cezalandırmak, topluca ortadan kaldırmak || Timkil olunmak, topluca ortadan kaldırılmak, cezalandırılmak.
Kaynak: Büyük Larousse