TENKİT a. (ar nakctden tenkidi
1. Edebiyat ve sanat yapıtlarını değerlendirme sanatı (ELEŞTİRİ.)
2. Bir edebiyat ya da sanat yapıtının değerlendirmesi; eleştiri: İyi tenkitler alan bir film.
3. Bir gerçeği. bir doğruyu saptamak amacıyla yapılan ayrıntılı inceleme; eleştiri: Aklın tenkidi
4. Bir kimseyi, bir şeyi eleştirmek eylemi: eleştirme sonucu ortaya konulan olumsuz, kötüleyici yargı; Tenkit çok kolaydır En ufak bir tenkidi bile kaldıramaz
5. Bir kimseyi, bir şeyi tenkit etmek. onun eksiklerini, yanlışlan, aksayan yönlerini belirtmek, hakkında dumsuz bir yargıya varmak; eleştirmek: İktidarın siyasi uygulamalarını tenkit etmek. Onu haksız yere tenkit ettiniz
6. Bir sanat, bir yazın yapıtını tenkit etmek, onu her yönüyle, ayrıntılarıyla çözümlemek: eleştirmek.
TENKİT a. (ar. nokta
'dan tenkif). Esk
1. Noktalama, nokta koyma.
2. Tenkit etmek,
nokta koymak, beneklemek
—Esk. dilbilg. Cümle içinde noktalama işareti kullanma.
Kaynak: Büyük Larousse