Cok ama cok korkuyorum. Arkadaslarimla dogru durust konusamaz oldum. Herkezden kaciyorum. Kimseyle goz goze gelemiyorum. Geldigim anda icimdeki ses basliyo konusmaya. Senin hakkinda ne dusunuyo, ne konusuyo , neden bakti , cok mu cirkinim.... İcimdeki sesi bir turlu susturamiyorum. Ozguven eksikligimin oldugunu gayet iyi bende biliyorum ama yok olmuyo. Okulda bile bu boyle. Kendime cok sinirleniyorum.kizarinca zaten arkdaslarda geliyo nie kizardin deyince hepten fena oluyorum😢😦😢 asosyalin teki oldum. Arkadaslarla gezmelere bile gitmiyorum. Gitmek istemiyorum. Cozum yok bunu az cok arastirmalarimda ogrendim. Kizarma konusunda olay kisinin kendisinde bitiyo. Ozguvenli olmak ve gecirdigimiz kotu olaylari veya utanc verici anlari dusunup kendimize eziyet etmeyi birakmamiz lazim. Rahat ve relax bir hayat surmeliyiz. Yani en azindan bir yerden baslamaliyiz. Arkadaslar siz siz olun artik kendinizi saklamayi birakin. Cikin istediginiz seyi , istediginiz yerde ,istediginiz zamnda, istediginiz kisiyle yapin. Korkmayin hayattan. Sonucta dunyaya bir kere geliyoruz onuda iyi degerlendirmemiz lazim dimi 😊🙆😜 utanmayin sıkılmayin kafaniza ne esiyosa onu yapin. Kendinizi durdurmayin, birakin artik hersey akisina gore gerceklessin. O zman gercekten mutlu olabilirsiniz.😆😆😇