TERBİYE a. (ar. rübüv, gelişme büyüme’den terbiye).
1. Eğitim: Çocuğa ilk terbiye ailesi tarafından verilir. Ses, kulak terbiyesi.
2. Görgünün, nezaketin gerektirdiği davranış biçimi; bu biçimde davranma: Nezaketi ve terbiyesiyle kendini sevdiren bir insan. Onda terbiye ne gezer, ağzından küfür hiç eksik olmaz.
3. Bir hayvanı herhangi bir işe alıştırma; eğitme: Bir köpeğin terbiyesi.
4. Terbiye almak, terbiye görmek, belirli bir eğitimden geçerek yetişmek. || Terbiye etmek, eğitmek, || Terbiye yapmak, yemeğin suyunu koyulaştırmak. || Terbiyesini bozmak, kaba, incitici, çirkin davranışlarda bulunmak. || -Terbiyesini vermek, bir kimseye yaptığı terbiyesizliği sert sözlerle anlatmak.

—Esk. Terbiye ilmi, pedagoji. || Terbiye-i bedeniye, bedeneğitimi. || Terbiye-kerde - TERBIYEKERDE.

—Bine. Terbiye çılbırı, atın ağız ve ön kısmı ile kalça kısmını kuşatan alıştırma kayışı, kordonu. (Atı yerden yöneten çalıştırıcı onun geri yürümesini, durmasını ya da şahlanmasını önleyebilir. Genellikle yüksek at terbiyesinde kullanılır.) || Terbiye direği, manejin özel bir yerine konulan ve arasına bir atın rahatlıkla girebileceği iki direkten her biri. (At bu direklere sağ ve sol çenesinden başlık ve kantarma yolu ile bağlanır. At yerden kamçı ile çalıştırılarak, özellikle yüksek dresaj için gerekli hareketler yaptırılır.)

—Mutf. Yemek ve çorbalara, lezzet vermesi ve suyunun koyulaşması için limon, yumurta sarısı, un vb. malzeme ile yapılan işlem. (Bk. ansiki. böl.)

—Saraç. Terbiye kamçısı, bir ucuna kısa, düz ya da örgülü deri parçası bağlanan ve atın terbiyesi sırasında kullanılan kırbaç.

—Tekst. Terbiye etmek, terbiye işlemini gerçekleştirmek. || Terbiye işlemi, niteliklerini artırmak için beyazlatılmamış dokumalara uygulanan işlemlerin tümü (ağartma, boyama, apre, baskı vb.).

—ANSİKL. Mutf. Batı mutfağında yemekler, türüne göre yağda kavrulmuş un, yumurta sarısı, bazı av ve kümes hayvanlarının kanı vb. ile terbiye edilir. Türk mutfağında en çok kullanılan terbiye yöntemi yumurta sarısını limonla çırpıp yemeğin suyuna eklemektir. Terbiyenin yemeğin ya da çorbanın ateşten inmesine yakın yapılması gerekir.