TERTİPLİ sıf.
1. Öğeleri yerli yerinde olan, düzenli bir yer için kullanılır: Tertipli bir ev.
2. Bir şeyi düzenlemeyi bileni, dağınıklıktan hoşlanmayan bir kimse için kullanılır: Tertipli bir ev kadını.
—Dilbil. Tertipli cümle —
SIRALI CÜMLE.
Kaynak: Büyük Larousse