TESHİR a. (ar. Sihr'cien teshir) Esk
1. İstila etme, ele geçirme.
2. Teshir etmek, emri altına almak, zapt etmek
TESHİR a. (ar. sifır'den teshir). Esk.
1. Sihir yapma, büyüleme.
2. Kendine bağlama, aldatma, tutsak etme.
3. Tes hir etmek, büyülemek; kendine bağlamak.
Kaynak: Büyük Larousse