TEŞHİR a. (ar. şöbreften teşhit).
1. Bir şeyi başkalarına gösterme, onu görmelerini sağlama: Zenginliğini teşhirden zevk almak.
2. Sergileme: Teşhir salonu.
3. Herkese duyurma, dile düşürme: Suçluların teşhirine karar verildi.
4. Bir şeyi teşhir etmek, onu göstermek; sergilemek.
5. Bir kimseyi teşhir etmek, onu dillere düşürmek; suçlu bir kimseyi ceza olsun diye halka göstermek.

—Cez. huk. Teşhir cezası, suçlunun, bağlı olarak, bir meydanda halka gösterilmesi biçiminde infaz edilen eski bir ceza türü. (Teşhir cezası bu biçimiyle uygulamadan kaldırılmıştır. Ancak günümüzde, işyerlerinin kapatılmasıyla ilgili mahkûmiyet kararlarının gazetelerde ilan edilmesi [Türk cez. k. md. 402] bir tür teşhir cezası sayılabilir.)

—isi. huk. Suçluyu yüzünü karalayarak ya da bir eşeğe ters bindirerek şehir içinde dolaştırma cezası. || Teşhir-i silah, bir kimseye öldürmek ya da yaralamak kastıyla silah gösterme.