TEŞEVVÜŞ a. (ar. şeraş’tan teşevvüş). Esk. Karmakarışık olma, karışma, karışıklık.

—Esk. ruhbil. Teşevvüşi kelımat, kelime karışıklığı. || Teşevvüşi tahattur, bellek karışıklığı. || Teşevvüşi teheyyüci, heyecan çarpısı. || Teşevvüşi zihni, zihin karışıklığı, aklın bulanması.