TEŞYİ a. (ar. ş/ya'dan teşyi) Esk.
1. Giden bir kimseyi uğurlama, yolcu etme.
2. Teşyi etmek, bir kimseyi uğurlamak, geçirmek: "Garda teşyi eden arkadaşlarım müteessirdiler bense ızdırabdan sersemdim" (Y. K. Beyatlı).

—isi. Cenazeyi kabrine kadar götürerek uğurlama, bir cenaze töreninde baştan sona bulunma.