TETAVÜL a. (ar. fü/’den tetavül). Esk.
1. Uzama, uzun olma.
2. Zulm etme.
3. Tetavüli leyi, gecenin uzaması.

—Est. mat. Uzanım.

—Est. tıp. Bir organın anormal bir biçimde uzaması. || Ağrı dindirmek için sinirleri uzatma işi.