TETMİM a (ar. temamdan tetmim). Esk.
1. Tamamlama, bitirme
2. Tetmim etmek, bitirmek, tamamlamak.

—Ed. Ayrıntıları belirtmek için anlamlı bir tümceye eklemeler yapma. (Örn. "Gözümle gördüm, beyefendi misafirini en ziyade sevdiği ata bindirdi" [Belagat-i Osmaniye, Ahmet Cevdet Paşa] tümcesindeki “gözümle gördüm", "en ziyade sevdiği" sözleri gibi.)