TEVAKKİ a (ar vikaye'den tevakki). Esk.
1. Korunma, çekinme, sakınma.
2. Tevakki etmek, eylemek, sakınmak, çekinmek: "Hatayı bilmekten hiç bir menfaat olmasa bile bir hatayı bilmenin istikbalde o hatadan tevakki etmek gibi salim bir tembihi haiz olması kâti bir faydadır" (Ahmet Muammer ve Şükrü Kaya)