TEVAZÜH a (ar. vezn'den tevazün). Esk.
1. Dengede olma, ağırlık bakımından birbirine eşit olma: "... Şark'ın milliyetleri şimdiden sonra olsa olsa menfaatleri arasında bir tevazün hâsıl etmekle yaşıyabilirler" (Y. K. Beyatlı).
2. Tevazün etmek, dengede olmak, eşit olmak.