TEVESSÜ, -ü a. (ar. vüsfat'ten tevessü"). Esk.
1. Yayılma, genişleme.
2. Tevessü etmek, yayılmak, genişlemek: "Kalbimizdeki hisler, yine bizden gördükleri müsaade üzerine hâsıl olmuşlar, vücut bulmuşlar, tevessü etmişlerdir" (H. 2. Uşaklıgil).

—Esk. tıp. Tevessüi kalb, kalp büyümesi. || Tevessüi mide, mide genişlemesi.