TEYAKKUZ a. (ar. teyakkuz)
1. Bir tehlikeye karşı gerekli önlemleri alarak hazır durumda bekleme: Ordu teyakkuz durumunda. Teyakkuza geçmek.
2. Esk. Uyanma, uykudan kalkma.
3. Esk. Gözünü açma, gerçekleri görme; uyanıklık.
4. Teyakkuz etmek, uyanmak; gerçekleri görmek (esk ).