TEYEMMÜM a. (ar. yemSm'dan teyemmüm). isi. Su bulunamadığında ya da su bulunsa bile kullanılmasının sakıncalı olduğunda toprak vb. maddelerle aptes alınarak temiz olmama (hades) durumunun, simgesel olarak giderilmesi.

—ANSİKL. Kuran'da (IV, 43) ve fıkıh kitaplarında hangi durumlarda teyemmüme başvurulacağı belirtilir. Aptes alması ya da gusletmesi gereken bir kişi, su bulamaması ya da türlü nedenlerle suyu kullanma olanağını sağlayamaması durumunda aptes ya da gusül yerine teyemmüm eder. Bunun için, niyet ettikten sonra avuç içlerini temiz toprağa bir kez sürüp bununla yüzünü sıvazlar; ikinci kez avuç içlerini toprağa sürerek bununla da dirseklere kadar kollarını sıvazlar ve böy- lece teyemmüm etmiş olur. Gusüllü ve aptesli olarak yapılabilecek her ibadet teyemmümle yerine getirilebilir. Sakınca ortadan kalktığında teyemmüm de kendiliğinden bozulur. Bunun dışında, aptes ve guslü bozan her şey teyemmümü de bozar.